Dwoista Siklawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwoista Siklawa
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwoista Siklawa”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwoista Siklawa”
Ziemia49°11′46″N 20°03′55″E/49,196111 20,065278

Dwoista Siklawa – podwójny wodospad nad Morskim Okiem w polskich Tatrach Wysokich. Opada ze Spadów – progu skalnego pod kotłem lodowcowym Nadspady[1]. W rzeczywistości są to dwa wodospady, położone zaraz powyżej południowo-zachodniego brzegu Morskiego Oka. Prawy (patrząc z dołu) z tych wodospadów to Prosty Wodospad, lewy to opadający skośnym żlebkiem Skośny Wodospad[2]. Więcej wody spływa Prostym Wodospadem, Skośny Wodospad natomiast jest bardziej stromy. Wodospady te powstają na dwóch odnogach Mnichowego Potoku, który zanika w gruzowisku skalnym Nadspadów, a pojawia się dopiero w ich progu. Początkowo ma on jedno koryto, zwykle suche, zaraz jednak rozgałęzia się na dwie odnogi[1].

Widok znad Morskiego Oka na Spady, Nadspady i Dwoistą Siklawę

Dwoistą Siklawą prowadzą zimą drogi taternickie. Lodospad na prawej jej odnodze ma różnicę wzniesień ok. 55 m, szerokość ok. 10 m i długość ok. 80 m. Jego dolna część jest mało stroma, a górna ma nachylenie ok. 70 stopni, w niektórych miejscach lodospad jest jednak niemal pionowy. Górną część lodospadu można obejść zaśnieżonym żlebkiem spadającym z lewej strony do koryta wodospadu. Przejście to jest całkowicie bezpiecznym sposobem dojścia do Nadspadów, nawet przy największym zagrożeniu lawinowym. Lewy wodospad opada żlebkiem, z lewej strony obramowanym przewieszonymi skałami, z prawej płytami o nachyleniu ok. 70 stopni. Zimą tworzy się na nim lodospad o wysokości ok. 40 m[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Władysław Cywiński, Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1.
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.